De meeste mensen herkennen wespen door hun geel/zwarte lichaam in combinatie met hun vlieg- en zoekgedrag in de directe omgeving van zoetigheid.
Wespen behoren samen met bijen, hommels en mieren tot de orde van de vliesvleugeligen. In ons land komen van deze insectenorde meer dan 4000 soorten voor, waarvan maar een klein aantal (ongeveer 10 soorten) echt hinderlijk zijn, doordat deze pijnlijk steken of in huis overlast bezorgen.
Van de sociale wespen overwintert alleen de koningin. Zij zoekt een beschutte plek in huizen, schuren of boomholtes, waar ze tijdens de winter verblijft en tot zo’n -6°C kan overleven. In het vroege voorjaar (februari/maart) ontwaakt ze en gaat ze op zoek naar een geschikte plaats voor het bouwen van een nest, met als voorkeur een schemerige tot donkere ruimte. Ze verzamelt bouwmateriaal van verweerd of verrot hout, door hier op te kauwen. Door het toevoegen van speeksel ontstaat er een soort papier waarmee ze haar nestje bouwt. In haar nestje bevindt zich een horizontaal raatje met 10 tot 20 cellen, waar ze eitjes in legt, die ze netjes warm houdt. Na zo’n 3 tot 5 weken zijn de eitjes gegroeid van eitje naar volwassen wesp en zijn ze werksters geworden, deze zijn wat kleiner dan de koningin en helpen haar met de broedzorg en het bouwen van nieuwe cellen. Als de eerste raat groot genoeg is, wordt er door middel van pijlers een tweede raat onder gebouwd. In de loop van het seizoen groeit het nest verder uit. Het maximale aantal wespen per nest varieert per soort. Zo kan bij een hoornaar het aantal variëren van 50 tot 700 en bij de middelste wesp van 100 tot 250. De gewone- en Duitse wesp kunnen een nest vullen van wel 500 tot enkele duizenden wespen!